maandag 14 mei 2018

►Prachtig Poolshoogte

VOORWOORD

Ik neem je deze keer mee naar, voor mij, een plek vol warme, fijne herinneringen aan mijn jeugd, maar ook aan mijn jong vaderschap. Samen met mijn ouders en mijn gezin (en die van mijn zus) waren wij daar op een geweldige dag. Zo'n 17 jaar geleden. Het was een heerlijke en onvergetelijke dag daar aan de Boswachter Meelkerlaan te Odoorn , die veel te snel omging naar ons gevoel. Terwijl ik met mijn ouders bij het bankje, op het grasveld bij Poolshoogte (zie foto onderaan) zat te praten speelden de kinderen van mij en mijn zus samen in de zandbak. Ik had oog voor hen, maar ook voor mijn ouders en zag hoe ze genoten die mooie dag. Ik heb toen een foto van hen beide gemaakt. Deze foto hangt nog altijd bij mijn moeder aan de wand. Zo knus, zo gewoontjes en toch zo heel bijzonder....., maar de tijd staat niet stil en 2 jaar later zou mijn vader het leven laten na een kort, maar hevig ziekbed. We zijn enkele malen nog weer teruggekeerd en daar geweldig kunnen wandelen en op één van die dagen heb ik wat foto's gemaakt en deze deel ik graag met je. Ook zal ik je het e.e.a. vertellen over "Poolshoogte".

 
FOTO: internet

GESCHIEDENIS

Poolshoogte kent ook 2 andere namen, namelijk Brandheuvel / Bloedberg (mijn vader zei altijd "De Bloedbarg"...deze berg werd zo genoemd omdat de arbeiders de bloedblaren in de handen hadden staan van de noeste arbeid.)

In het kader van de werkverschaffing werd in 1934 een heuvel opgeworpen van 13 meter hoog met 2 paden die rondom de heuvel lopen. Als klein kind vond ik het spannend om de "berg" te mogen beklimmen. De heuvel werd opgeworpen in opdracht van Boswachter Meelker. Zo kon hij mooi de omgeving overzien (bijv. i.v.m. bosbrand) en nam hij "Poolshoogte". Vandaar de naam. Eind jaren '60 is op de heuvel een uitkijktoren geplaatst, omdat de bomen om de heuvel te hoog werden. (detail : de uitkijktoren is overgenomen van de NAM... als Groninger ga ik hier verder maar niets over zeggen...) In 2000 is de toren vervangen door een uitkijktoren voor publiek. De functie brandtoren kwam te vervallen. Het uitzicht vanaf de toren is prachtig. Met helder weer kun je vele kilometers ver kijken. Windmolens in Duitsland zijn zelfs te zien. 

Ook werd er een theehuis gebouwd. Dit rietgedekte pand uit de jaren 50 is helaas in oktober 2005 in brand gestoken. De letters Poolshoogte waren altijd op het dak leesbaar in het riet. Ik heb het altijd geweldig mooi gevonden. In 2009 stond er weer een nieuw Theehuis/Restaurant (gemaakt van hout uit de eigen omgeving) en natuurlijk weer met de letters op het dak. Het is een heel mooi Theehuis/Restaurant geworden. Ook worden er openluchtconcerten gehouden. (vanaf 2002)

 

Link van het Poolshoogte Restaurant :  Hoe toepasselijk :-)

https://poolshoogte.nl/

WANDELEN

 ■ Inmiddels ligt vanaf deze plek een Trage Tocht van 14 kilometer. We willen deze nog lopen al kan ik de omgeving ook dromen, maar routemaker Rob Wolfs weet mij telkens weer te verrassen. Of dat dán nu gaat lukken? Vast wel! Hahaha

Wat zeg je Rob? Oooh de link ;-) Komt ie :   https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/trage-tocht-boswachterij-odoorn/15485/

De wandeling die wij gelopen hebben (soort van vaste route van ons) lijkt wel wat op de Trage Tocht denk ik als ik zo de kaart bekijk. Helaas had ik geen tracker bij me. Hoe dan ook het komt dicht in de buurt van onze wandeling en dus heeft Rob een hele mooie tocht samengesteld kan ik u vertellen.


BOSWACHTERIJ

Staatsbosbeheer beheert Boswachterij Odoorn en deze is 1800 hectare. In het kader van de werkverschaffing werd dit aangelegd in 1914. Naaldbomen werden in grote aantallen gepoot. Tussen de 2 percelen naaldbomen werden lanen loofbomen geplaatst met als doel om een grote bosbrand te voorkomen, want loofbomen verspreiden vuur minder snel dan naaldbomen en de ruimte tussen de lanen maken het andere perceel hopelijk onbereikbaar voor het vuur.

Het bos kent in 1972 een grote catastrofe in de vorm van de beruchte novemberstorm. Er was sprake van zeer ernstige schade. Één grote ravage is het geweest en op sommige plekken is het nóg zichtbaar. Een gedeelte is ook weer aangeplant, een ander gedeelte niet.

Wandelaars kunnen hier ook hun hart ophalen natuurlijk. Zonder tracker kun je gebruik maken van wandelroutes met gekleurde paaltjes. (zie kaart hier onder)

Korte wandelingen (ideaal voor gezinnen met kleine kinderen) en de langste wandeling is 7,5 km, maar vergeet de Trage Tocht niet hè....14 km.

 
Korstmossen ! Een teken van gezonde omgevingslucht !
Schitterend stuk naaldbos !
Oooh en dit berkenbos, adembenemend mooi toch ! 

 SCHAPENPARK

De schaapskudde van Exloo graast in het schapenpark. Het stuk bos wat nu halfopen gehouden wordt. Het bos zou in het begin van haar bestaan ten ondergaan aan houtproductie, maar gelukkig bleef het behouden voor recreanten en natuurliefhebbers, in welke vorm dan ook. Zij kunnen nu genieten van deze schitterende omgeving en ik hoop dat vele generaties dat nog lang kunnen blijven doen.

Grazers

 ODE AAN DE ZON

Het onderstaande kunstwerk is van de hand van Rob Schreefel. Deze landschapstempel vind ik zeer inspirerend en het is een uitermate geschikte plek om te mediteren. Hoe Rob dit alles heeft voor elkaar gespeeld en wat zijn inspiratiebronnen etc zijn geweest kun je lezen via deze link: http://drenthekunstbreed.nl/kunst/kunstwerk.asp?G=8&id=7&meer=1

FOTO: Internet

UITKIJKTOREN 

Aan het eind van onze wandeling komen we weer uit bij het startpunt. Het grootste voordeel van een rondwandeling! Ik ben niet zo'n held als het op dit soort open torens aankomt (hoogtevrees is bij mij dan een dingetje is helaas gebleken), maar voor de liefhebbers is deze 18 meter hoge toren toch super om te beklimmen. Zeker als je dan van een prachtig uitzicht kunt gaan genieten. 


FOTO : internet


💗
Als laatste eindig ik met deze foto. De foto is gemaakt, rechts van de brandheuvel en in mijn rug staat het restaurant. Dit bankje, deze zandbak, deze plek.... de plek waar we als gezin, als familie het zo ontzettend gezellig hebben gehad. Er staat niet veel, maar alles was er op dat moment. De liefde en aandacht voor de natuur en de liefde en aandacht voor elkaar.
Gemaakt op de verjaardag van oma Wanders
💗

Ik hoop dat ik je weer vermaakt en geïnformeerd heb met één van onze wandelingen en verhalen.Bekijk ook de andere verhalen, wandelingen op dit blog en je kunt me volgen op: 

https://twitter.com/wandelenmetwar

Tot dan,

Moi, 

__// W*A*R \\__























dinsdag 17 april 2018

► WINSCHOTEN e.o. ■OLDAMBT■ (dit blog wordt regelmatig aangevuld en kan veranderen in chronologie.)

►Welkom in Winschoten !◄

Winschoten ligt in de gemeente Oldambt, provincie Groningen (Nederland) en kent iets meer dan 18.000 inwoners. Winschoten is een stad, omdat ze in 1825 stadsrechten kreeg. De stad kent meerdere namen, waaronder Molenstad. Deze is verkregen door de 3 molens die Winschoten rijk is en ze liggen ook nog betrekkelijk dicht bij elkaar. Deze molens zullen in de loop van de tijd wel in beeld komen op dit blog. Ook kent de stad de naam Sodom. De bijnaam Sodom is ontstaan voor de Tweede Wereldoorlog, doordat de Joodse bevolking de overige bevolking nog al losbandig vond. Dit had te maken met veel gokken en seks. Ook worden Winschoters wel tellerlikkers genoemd. Oftewel bordenlikkers. De naam ontstond doordat de Winschoters al vroeg van een bord aten terwijl in de omliggende gebieden, het platteland, nog gewoon uit de pot werd gegeten. 
Beeldje De Tellerlikker (foto: internet)

► Menigmaal wandel ik door Winschoten en fotografeer ik iets wat mij boeit of interessant lijkt. Dat kan van krokus tot Kerk zijn, van boom tot binnenstad. Ik zal u per "onderdeel" het e.e.a. vertellen. Sommige onderdelen zijn minder kenmerkend, belangrijk dan de ander voor Winschoten, maar dat is een kwestie van smaak en interesse. Ik ga niet op "belangrijkheid" sorteren. Ik vind zoveel mooi aan deze stad en regio. Ik zal blijven aanvullen en wijzigen waar nodig. Ik wens u heel veel plezier en weet dat u altijd welkom bent in deze mooie stad en regio van ons land. 


WINSCHOTER TOREN & MARKTPLEINKERK 
Bovenaan dit blog ziet u de toren van Winschoten, ook wel d'Olle Witte genoemd. Deze toren is 41 meter hoog en is in de 16e eeuw gebouwd. 
Deze losse kerktoren staat 23 meter van het kerkgebouw (zie hier onder) vandaan. 


Het onderste gedeelte van de toren is net als de Kerk uit de 13e eeuw. De toren is in fases omhoog gebracht naar 41 meter en behoort tot de skyline van Winschoten. Wilt u meer weten over de Toren en de Marktpleinkerk ?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marktpleinkerk

STADHUIS 
Het Stadhuis bestaat uit een oud (1896) gedeelte en een "nieuw" (1995) gedeelte. Wilt u meer weten over het Stadhuis ? 
http://www.winschoterarchief.nl/cms/index.php/stadhuis-115-jaar
















DE LANGESTRAAT, DE TORENSTRAAT en DE MOUSHÖRN
Winschoten kent de langste Winkel-promenade van Nederland bestaande uit de Torenstraat (voorste deel), De Langestraat (middendeel) en het achterste gedeelte heet De Moushörn. Er is een enorme verscheidenheid aan winkels.
U kunt er prima shoppen en gezellig een terrasje pakken. Winschoten is niet voor niets de 2e Koopstad van Provincie Groningen. Ook krijgen we veel bezoek van onze Oosterburen. En dat gaat al jaren in gezellige harmonie. Wij Groningers zoeken af en toe de Duitse Handel en Nijverheid op en zij komen weer eens bij ons op bezoek. Alles sehr gemütlich ! :-)


DE NACHT VAN WINSCHOTEN
Winschoten staat ook bekend om zijn Nacht van Winschoten. (medio juli) In 1983 was de eerste editie. Winkels zijn 's avonds open en er is een braderiemarkt. Daaromheen zijn er nog wat leuke activiteiten en volksvermaken. Tegenwoordig ligt de nadruk wel meer op muziekpodia, maar de braderie maakt nog wel deel uit van "De Nacht", maar is wel wat kleiner geworden. Gelukkig is de sfeer nog altijd prima ! 

DE ALLERHEILIGENMARKT VAN WINSCHOTEN, OFTEWEL "ADRILLEN"
Dit is de grootste jaarmarkt van de provincie Groningen met ontzettend veel marktkramen, kermis, muziek, hobbymarkt. De horeca heet u ook zeker van harte welkom. Proef de unieke sfeer van deze geweldige markt die traditiegetrouw gehouden wordt op de 2e maandag in November. En in 2017 wordt het de 203e editie !!! 
MEER INFOhttps://www.gemeente-oldambt.nl/in-oldambt/recre-ren-en-evenementen/adrillen


p.s. Winschoten is uitstekend bereikbaar met het Openbaar Vervoer. Per bus of per trein ! U wordt direct op het gezellige perron van het station ontvangen. De heerlijke koffie is vers gezet voor u. En komt u per bus aan op het busstation dan worden per direct uw twijfels weggenomen of u in Winschoten bent aangekomen. ;-)
Spoorwegstation Winschoten

Deze foto van het busstation is gemaakt door FLIP SLIK !
http://flipshot.nl/
INFO 


► Een uitstapje, nét buiten Winschoten
Wandelend op de Ontsluitingsweg ten zuidwesten van Winschoten

Het buitengebied

Om Winschoten heen zie je vooral ten oosten van de stad enkele industriegebieden en daaromheen weer akkerland en dat akkerland vind je ook ten zuidwesten van de stad. Ten zuiden ook, maar dat gaat vrij snel over in het waterbergingsgebied Tusschenwegen van Staatsbosbeheer. (hier heb ik apart een blog van gemaakt).
http://warnatuurfotografie.blogspot.nl/2017/09/tusschenwegen-dit-blog-wordt-regelmatig.html
Wandelend op de Ontsluitingsweg. Zuidwesten van Winschoten

Zicht op de Oogstweg. Zuidwesten van Winschoten



Ook vind je ongeveer ten Zuidwesten van de Molenstad het ca 65 hectare groot Winschoterbos. (Komt t.z.t. nog wel aan de orde - Dit bos wordt ook wel Babybos genoemd, omdat er bomen zijn geplant bij geboortes van kinderen). Start van de aanleg was op de Nationale Boomfeestdag 2001. 
Aan de Noordwestkant van Winschoten gaat de stad eigenlijk gewoon over in het dorp Heiligerlee en boven Winschoten ligt het Oldambtmeer bij Blauwestad. ( Op 12 mei 2005 draaide Hare Majesteit Koningin Beatrix de kraan open om het meer te vullen en in December 2005 werd de plaatsnaam Blauwestad officieel erkend.) Meer info over Blauwestad : 
https://www.blauwestad.nl/


Havenkade-Oost by night ! Foto genomen vanaf de brug !  




**Winter in Winschoten en omgeving**

Er zijn van die ochtenden waarin je ontwaakt, je de gordijnen opent en je eigen ogen simpelweg niet kunt geloven. Je bent wakker geworden in een sprookje. Je wrijft nogmaals in je ogen, maar warempel, het is écht waar. Dit lijkt een geweldig ochtend te worden om weer wat kilometers te maken in een waanzinnig mooi WinterWonderland. Wandeldrang neemt spontaan bezit van mij en ik ben de spreekwoordelijke pineut en voor ik het weet sta ik bepakt en bezakt en ga ik weer heerlijk wandelen. Deze ochtend doe ik dat gewoon vanuit onze eigen woning. Soms hoef je niet ver weg te gaan om enórm te genieten van alles om je heen.




In een paar minuten sta ik op dit pad. De ochtendzon streelt mijn nú al koude wangen. Ik start zo vaak op dit schitterende pad. Dit is één van de mooiste ingangen van het al eerder in dit wandelblog genoemde Winschoterbos / Babybos. In de zomer grazen op het weilandje links op de foto de schapen. Kóm !! Ik neem je verder mee het bos in en we zijn niet alleen. Veel mensen laten hier hun hond uit of gaan even met de kinderwagen (en de baby natuurlijk) aan de wandel. Wel jammer dat ik nog steeds niet weet wie de eigenaar is van de hond die enorme kuilen graaft... Mijn rechterenkel heeft er wel eens onder geleden kan ik je vertellen, maar dat terzijde.




Het gaashekwerk is voorzien van kleine Winterse kunstwerkjes. Of had Koning Winter als het ware de hele nacht bezig geweest steeltjes ijs met superlijm vast te plakken aan het metaal. De boerenkar staat eenzaam in het bevroren weiland met daarop een lege (gelukkig maar, anders was deze nu kapot gevroren) watercontainer. Het voelt intens koud. Het zonnetje mag er dan wel zijn, maar de kracht is er nog niet echt.





Tussen de stroken bos zie ik het silhouet van deze pony en op de achtergrond de watertoren van Oude Pekela. Met regelmaat zie ik de ademdamp het dier verlaten. Tis koud ! We gaan dieper het Winschoterbos in.

Aan het eind van de tunnel is er altijd licht. Onderstaande foto bewijst dat het niet alleen voor tunnels geldt, maar ook voor schitterende wandelpaden !




Ik heb me vergist... de kracht van de zon is er toch al wel degelijk. Precies waar de zon schijnt verdwijnt de sneeuw als....eeeh sneeuw voor de zon...juist ! ;-)


Nét even te zwaar door de rijp, hangen de rietpluimen er wat triest bij, maar onderaan hun "voeten" zullen opnieuw frisgroene rietstengels de komende maanden zich oprichten en zullen deze oude stengels hun plaatsje moeten afstaan. Hun tijd is geweest.


Hoe ontzettend mooi is dit pad. Langs dit pad is ook de Rode Kornoelje te vinden.

Dieper het bos in is het ook gewoon kouder. Hier is de zon nog niet geweest.
De schaduw heerst hier chronisch en dat voel je. De kou gaat écht in je zitten.
Doorwandelen is de enige optie. Brrr...


Naar het Westen lopend en inmiddels bij een bosrand aangekomen is een wandelbankje, maar die laten voor wat die is en we kijken over de landerijen van het mooie Oldambt. Het is er vlak en kaal en voor mijn gevoel soms iets té kaal. Een houtwal hier en daar extra kan ik wel waarderen, maar er wordt teveel gekapt, want men wil de zichtlijnen zo graag behouden. En die zijn ook kenmerkend voor het Oldambt, dat weet ik en ik wil ze ook voor geen goud missen, maar die zijn er nog zat genoeg. Men gaat de laatste tijd wel héél enthousiast met de bijl aan de slag. Ik betreur dat enigszins. 


Het zonlicht in de vroege ochtend creëert lange schaduwen van de bomen. Het heeft iets mysterieus.


Hier duidelijk zichtbaar hoe meedogenloos de zon kan zijn. De sneeuw verliest het ter plekke. Prachtige vorstgrens ! 


Maar diep in het bos wordt het wederom ijzig koud. De toppen van de bomen  verliezen door de zon hun rijp en geven hun kale takken helemaal bloot. 



IJZIG KOUD 


Aan de bosrand wandelend, achter de woningen van de St. Vitusholt 7e laan (Zwembadloane) trof ik dit afvoerpijpje. Alles stond stil. Frozen ! 


Je kunt zowel verhard (fietspaden) als onverhard door het Winschoterbos wandelen.
We laten het bos achter ons en zien de Ontsluitingsweg voor ons. De lange bomenrij begeleidt deze smalle secundaire weg die bekend staat om haar vaak slechte bermen.


De nijlganzen hebben zich op een stuk weiland verzameld tussen het Winschoterbos en de eerste huizen van Westerlee. Een jachthutje staat opgesteld om het Reewild onaangenaam te verrassen. Een buizerd vliegt weg. En het is stil.... muisstil op wat gegak na dan van een enkele gans. 



Vlakbij de overgangsknik van de Ontsluitingsweg en de Tranendallaan zie ik deze reiger staan. Met enkele centimeters ijs in de sloten en de vissen die zich diep verschuilen zijn het barre tijden voor deze vogels. 



💗

Appeltjes in t licht toveren een lach op mijn gezicht
Ik geniet dan ook voluit van de zon en al dat fruit 


Plotseling, tussen de woningen van de tranendallaan, achter een coniferenhaag, stond dit reetjeDe oogjes wat dichtgeknepen door het zonlicht. Had het dier ons gezien ? Nee, niet direct, maar dat duurde maar even en stokstijf bleef het beestje staan.Wij ook trouwens. Heel voorzichtig fotograferend en volop genietend van dit mooie moment tijdens deze schitterende wandeling. De ochtend bleef sprookjesachtig mooi ! 


Dit witte boerderijtje ligt vlak langs de spoorlijn Groningen - Bad Nieuweschans en ik vind het een prachtplaatje. Verdient dus hier een plekje in mijn wandelblog

We hebben de Tranendallaan achter ons gelaten en zijn het spoor overgestoken en wandelen inmiddels over de Halteweg richting de Provincialeweg te Heiligerlee.
We waren moe aan het worden. Anders hadden we gekozen om nog door het schitterende stukje natuurgebied "De Hoogte" (Groningse stuwwallen) te wandelen, maar dat hou je tegoed. We lopen langs het bekende Graaf Adolfmonument 
van Heiligerlee.... Ik plaats daar geen foto van, maar heb hier direct de link (inclusief foto) voor je. https://nl.wikipedia.org/wiki/Graaf_Adolfmonument


Frozen Fence 

Inmiddels zijn we verder door Heiligerlee gewandeld en daar bevindt zich
het Klokkengieterijmuseum. Een bezoek aan dit museum is zeker de moeite waard.
Ook is er nog het Museum Slag bij Heiligerlee. Wat er in deze omgeving allemaal heeft afgespeeld...  U bent van harte welkom. Ook wordt er binnenkort weer een 
Slag bij Heiligerlee gehouden. Hoe dat allemaal in zijn gang gaat kunt u vinden of vragen op deze Facebook pagina : https://www.facebook.com/Slag-bij-Heiligerlee-2018-1721856988126276/






De Graaf Adolf Kapel


Inmiddels krijgt de zon steeds meer kracht en verandert de ijskoude winterwereld in een een wat aangenamere omgeving. De warme trui is inmiddels verdwenen in de rugtas. Heerlijk wandelweertje ! De Provincialeweg van Heiligerlee gaat over in de Grintweg en zo belanden we weer in Molenstad Winschoten waar ik dan ook dit wandelverslag wil eindigen met een molen. Molen Berg 



Voor dat we naar huis wandelen gaan we eerst nog even naar de gezellige binnenstad van Winschoten om daar een heerlijke beker chocolademelk te drinken. ◄ 

Winschoterzijl
Winschoterzijl is ooit een schans geweest tussen 1593 tot in de 19e eeuw.
Riviertje Rensel mondt daar heden ten dage uit in de Pekel A. In dit gebiedje hebben wat huizen, cafés en molens gestaan. Het was een klein buurtje ten Oosten van Winschoten. Toen men in 1980 het water beter wilde afvoeren zijn de woningen aldaar afgebroken. Wat er over gebleven is, is een schitterend stukje natuur gelegen in een waterrijk gebied en kunt er prima fietsen of wandelen.

Een kleine foto-impressie van wat ooit een schans is geweest.
De foto's zijn gemaakt in het vroege voorjaar en er lag dus nog hier en daar ijs.

Zicht op de "schans" 


                     Het gebied. Waterrijk en er zijn prachtige plekken voor de visser.
  Wel heb ik behoorlijk wat zwerfafval geconstateerd op de visstekken. Zo jammer ! 


 Met het ijs nog aanwezig richting het voorjaar.



 Lekker wild. Mooi de natuur haar gang laten gaan. 
Wie weet welke bewoners er dit jaar allemaal weer aanwezig zijn.


 Nabij het gebied van Winschoterzijl is deze kiek genomen. 
Skyline van Sodom! ;-)
Zicht op een stuk industriegebied van Winschoten, met o.a. het ex-onderkomen van Philips Lighting (werkgever geweest van mijn wijlen vader) maar ook zie je bijvoorbeeld overdekt winkelcentrum " 't Rond" en de Winschoter toren (links van bijna middenste grote bomenpartij.) En rechts het karakteristieke gebouw van WPA Robertus.



Voorjaar in "Het Maintebos"

Het Maintebos is een park in Winschoten en is aangelegd rond 1920 na zandwinning.
In de volksmond wordt het vaak "Mandjebos" genoemd. Dit maal ga ik alleen een paar bewoners (dieren) presenteren (via fotografie) die graag vertoeven in dit park met een heel mooi eilandje. (Komen ook nog wel ooit foto's van mag ik hopen) Altijd leuk als het vriest. Dan zie je kinderen, maar ook ouders dolblij zijn dat ze een keer op het eilandje kunnen zijn. ;-) Ook de scouting van Winschoten heeft hier haar honk. Niet op het eilandje natuurlijk...alhoewel daar vertoeven ze met regelmaat! ;-) 
In/Bij het park staat ook een woning en bij de woning bevindt zich het  
"Het Wubsbos". o.a. onderdeel van de bloembollenroute. http://www.tuinfleur.nl/bloembollenroute%202018.htm


Oké eerst genoeg gekletst. Enkele dieren die hier graag mogen zijn.
Gek genoeg ben ik momenteel wat foto's kwijtgeraakt, want ook zijn er in dit parkje
Schildpadden en ijsvogels te vinden. Juist die foto's zijn even zoekgeraakt.
Ik hoop ze ooit weer te vinden en zal ze hier dan zeker plaatsen.

Nu de andere dieren... hè hè ;-)



Zwemmende Liefde 



 Blauwe Reiger 



 Grote Bonte Specht 




Roodborstje



Maar wat is de lente zonder een narcis in het park.
En ook de Els is er met de mannelijke katjes.



Er zijn nog veel meer bewoners. 
Vooral veel vogels natuurlijk.
Kom gerust eens een wandeling maken in dit kleine maar lieflijke parkje van Winschoten.
Dat was het voor nu weer op dit blog tot snel maar weer voor een nieuwe update !!