Dit maal een combinatiewandeling. Op het kaartje hier boven, met dank aan Google, zie je de wandeling 2 De Gaast Wedde helemaal. Dat is namelijk de onderste lus en is maar een korte wandeling van ca. 3 km. Om wat langer van deze zeer frisse winterwandeling te genieten, hebben we ook nog het meest Oostelijke stuk (bovenste lus op de kaart ) van de wandeling 1 Lutjeloo Blijham er bij gewandeld. En zo kwamen we op een afstand van zo'n 7 km. Heerlijk, maar het was een zeer koude dag met een straffe snijdende oostenwind. Deze wandelingen hebben een nummer, omdat ze zo genoemd zijn op de volgende website. Ook vertellen ze jou beknopt over het waterschapsbeleid in deze gebieden en das best boeiend kan ik je vertellen. Check it out :
We startten deze dag op de parkeerplaats van Wedderbergen. Een erg mooie en gewilde camping in de provincie Groningen. https://www.wedderbergen.nl/
Vanaf de parkeerplaats wandelen we over de molenweg het viaduct tegemoet en gaan we onder de Provinciale weg de N368 door.
Als we de tunnel uitkomen teistert de snijdende oostenwind ons gelaat.
Koning Winter is meedogenloos vandaag. Een zijtak van de Westerwoldse Aa ligt dichtgevroren en de handtekening van de wind is zichtbaar in het totaal onbetrouwbare ijs.
Als we ons omdraaien zien we "De Weddermarke".
Deze molen kent net als alle andere molens een eigen verhaal.
Op deze plaats picknicken is in de zomer heerlijk warm, wellicht te heet als de zon zich flink laat gelden, maar de wind nu maakt het helemaal niet aantrekkelijk om aan te schuiven. Brrrr... alhoewel voor een erwtensoepje...
Maar die weidsheid. Zo kennen veel mensen het Groninger land, maar ook zij kent een paar bosrijke gebieden.
Langs de zijtak van de Westerwoldse Aa wandelend tref je een geweldig mooi stukje camping Wedderbergen aan. Wat kunnen mensen hier op een prachtplek genieten zeg. Aan het water, aan de rand van De Gaast. Hier kan men vissen, zwemmen en natuurlijk varen door het Groningse landschap. Voor je het weet laat je het geroezemoes van de camping achter je en vaar je de stilte tegemoet. Wat een oase van rust. Genietend van de weide- en watervogels en nog veel meer dieren die hier hun habitat hebben.
Hier zie je links de zijtak uitmonden in de, mag ik u nu dan officieel voorstellen aan De Westerwoldse Aa. Deze rivier / beek is ontstaan toen de riviertjes Mussel Aa en Ruiten Aa bij elkaar kwamen en mondt uit in de Dollard.
Onder en bovenstaande foto's geven zo mooi de weidsheid weer. Het lijkt vriendelijker dan dat het werkelijk daar is. Zo striemend koud. De zon doet zijn best, maar buien zijn onderweg. Op de bovenstaande foto zie je de bomen van Kom's Kolkje. Deze plek zullen we later tijdens de wandeling aandoen.
Roofvogels als valken, buizerds, maar ook de Grauwe Kiekendief doen het hier prima. Tja wat wil je ook. Ruimte zat en overzicht genoeg.
Dit schitterende onverharde pad ligt er rustig bij langs de Westerwoldse Aa.
In de zomer kun je hier weer veel vogeltjes treffen in de bomen langs het water. De groenling en geelgors zullen dan talrijk aanwezig zijn.
Stroomgat wat dwars door De Gaast loopt. Zomers barstensvol waterplanten, Nu kaal en koud. Ook hier is het ijs onregelmatig en volledig onbetrouwbaar.
Advies : Ga Klûnen ! ;-)
Hier 4 kramsvogels, maar ze waren met veel meer. Een stuk of 25 denk ik wel. Een grote groep scharrelend en kuierend over de dijk. Op zoek naar wat graan, zaden en wat dies meer zij...
Een blik door het riet over de Westerwoldse Aa en als je goed kijkt zie je o.a. nog de witte staartbalk en schoren van de Weddermarke tussen het riet. (Midden tegen de bosrand) Die mooie poldermolen.
Waar zijn we? Even het kaartje er weer bij. Dat is makkelijker dan steeds omhoog scrollen, niewaar. Ik neem je even mee. We staan nu op de brug (Verlengde Lutjeloosterweg) bovenaan de onderste lus en gaan zo linksaf en daarna vrij snel rechtsaf. Over een dijk heen. Deze dijk wordt zomers weinig of wellicht niet gemaaid. Dit hebben we in de zomer van 2017 vernomen. Toen was er geen doorkomen aan en moesten we na een meter of 40 op de dijk inzien dat dit te hoog begroeid was en ook kwamen we er achter dat reeën op de dijk lagen te rusten tussen het hoge gras en wij ze niet verder wilden verstoren. Nu is de dijk kaal en prima begaanbaar. Maar eerst een impressie vanaf de brug.
Links langs het water dus het onverharde wandelpad van wandeling 2
De Gaast Wedde. Nu gaan we dus straks de dijk op die dus onderdeel is van wandeling 1 Lutjeloo Blijham.
De ijslaag zichtbaar, maar als je verder inzoomt zie je dat er bij de splitsing een groot windwak aanwezig is. Helemaal niet erg vinden de watervogels en blijkbaar hebben ze daar met z'n allen een meeting. Ze zijn nu bezig met de rondvraag.
Gaat nog even duren daar. ;-)
Links zie je de dijk slingeren. Daar wandelen we de komende dikke kilometer overheen. Wat en waar gaat deze dijk ons brengen? Prachtig boezemgebied aan de rechterzijde van de dijk.
Zie daar aan de horizon die Oldambster boerderij. Mooi in het licht. Genietmomentje als Groninger zijnde.
Op de dijk troffen we meerdere zoetwatermossels. De ene was nog meer beschadigd dan de andere, maar dit exemplaar lag er gaaf bij in het zonnetje.
Links, in de verte, ontwaren we een sprong reeën. Blijft fascinerend hoe zo'n groep zich gedraagt. De capreolus capreolus hoort hier thuis. Natuurlijk is er een faunabeheerplan en zal de populatie niet teveel in aantallen toenemen. Echte wilde natuur in Nederland.... hmz...nee niet echt wild natuurlijk. Alles binnen de perken. Stel je voor dat het geld gaat kosten...
Aan de oostkant van de dijk ligt het boezemgebied. Een oude boomstronk ligt daar in het water mooi te zijn zoals ie is. In de verte zie je de hele hoge windturbines van Duitsland.
De wandeling vordert gestaag, maar op de helft zitten we nog niet. Wel bevinden we ons wellicht wel op het hoogtepunt van deze combiwandeling, want in de verte ontwaren we een vos. Gelukkig kan ik behoorlijk inzoomen met mijn fotocamera en kan ik het dier goed vastleggen op foto.
De vos staat muisstil en focust zich volledig op 1 punt. Helaas staat deze rover in een kuil, maar later zijn we er achter gekomen dat de prooi een mol moet zijn geweest.
Nog meer focust de vos op de prooi en daarna was daar die mooie bijna verticale aanvalssprong. Helaas staat deze niet op de gevoelige plaat.
Natuurlijk proberen we dichterbij te komen, maar het dier is superschuw en sluw en krijgt ons in de gaten. Deze afstand is nog behoorlijk ver, maar al lang zijn we waargenomen door deze rover. Schitterend moment toen het ons aankeek en ik de foto maakte !
De eenvoud en vaak het minimale in het landschap van Groningen.
Dat maakt dat mijn hart vol loopt van warmte.
Aan het eind van de dijk kunnen we of terug of naar links, maar ook nog een stukje naar rechts tot dat het pad ophoudt. Dit is dat eindpunt daar rechts.
Prachtige plek waar het Veendiep en de Westerwoldse Aa elkaar tegenkomen en de Westerwoldse Aa helemaal verder naar het Noorden kronkelt tot aan Nieuwe Statenzijl en hup zo door de Dollard opgenomen wordt.
Ook hier waren er volop windwakken en oooh wat zong het ijs geweldig. Zelden heb ik het zo mooi mogen aanhoren als op deze plek. Deze wandeling is bar koud, maar elke keer maken deze fantastische momenten het weer helemaal goed.
Toen we op de dijk liepen hoorden we ze al in de verte. Maar op de Verschedijk was het geluid overweldigend. Duizenden ganzen op het weiland ten noorden van deze wandeling. Hier een fractie van het enorme aantal. Zowel in de lucht als op de grond.
We zakken naar het Zuiden af via de Nummerlaan. Een lange laan tussen de akkers.
Aan de rechterhand een stuk bos met daar in het voetbalcomplex van ASVB Blijham "verstopt".
En aan de linkerhand de dijk waar we overheen zijn gekomen en de reeën en de vos hebben gezien.
Daarna weer linksaf de Verlengde Lutjeloosterweg op en weer terug naar de brug.
We lopen door een grote bocht en halverwege de bocht vinden we aan onze linkerhand
"Kom's Kolkje"
De Kompenkolke is de officiële naam.
Wat is een kolk zul je je misschien afvragen.
Er zijn er namelijk in dit gebied enkelen te vinden. Tientallen kolken zijn ooit ontstaan door de stormvloed in november 1686. De zeedijken kregen het flink te verduren langs de Dollard en het water sloeg er overheen, en erger nog, op bepaalde plekken brak de Hamdijk door. Een paar van deze kolken zijn over gebleven waarvan deze kolk bij Vriescheloo er één van is.
Toen we aankwamen bij het Kolkje zagen we vanuit het Oosten al de lucht betrekken doordat een bui onze kant op kwam. De heldere blauwe hemel werd weggestopt door bewolking en in de laatste kilometer van deze ijskoude winterwandeling ging het sneeuwen. Zichtbaar op deze onderstaande foto. Verschrikkelijk koud was het. De gevoelstemperatuur was superlaag die dag. Iets van -15 graden ofzo.
Zo voelde het ook kan ik u vertellen. Prachtig hoe we trouwens weer zicht kregen op die mooie poldermolen De Weddermarke.
Weg blauwe lucht! Welkom grijs grauwe lucht. Niet zichtbaar, maar het sneeuwde nog wel licht. Wat wel zichtbaar is zijn de bevroren plassen in het landschap. Gevolgen van een zeer natte periode voorafgaand aan deze vorstperiode.
De vogels pakken hun biezen en vliegen naar warmere oorden. Ze zijn wel klaar met de kou. Voor de bomen zie je de stacaravans staan van camping Wedderbergen. De stilte tijdens deze wandeling is oorverdovend.
Hier nog zo'n natte bevroren plek. Ik vind de foto gewoon mooi !
Met de rug naar de molen gekeerd neem ik afscheid van u en tuur ik over
Mien Grunneger laand.
Dank voor het lezen en ik hoop dat je tijdens het lezen er net zoveel van genoten heb als ik van het maken van dit blog. Laat gerust een reactie achter hier op dit blog.
U kunt mij ook volgen op Twitter.
https://twitter.com/wandelenmetwar
